هرگونه بازسازی صدا مستلزم بازسازی موقعیت است. بازتولید به موقع و دقیق عناصر صدا و فضای صدا می‌تواند یک "فضای واقعی" زنده را ارائه دهد که در آن از الگوریتم‌های متعدد و روش‌های مختلف ارائه استفاده می‌شود. در حال حاضر، دلیل اینکه "صدای فراگیر" ما چندان ایده‌آل نیست این است که از یک سو، الگوریتم به اندازه کافی دقیق و بالغ نیست و از سوی دیگر، عنصر صدا و فضای صدا به طور جدی از هم جدا هستند و به طور محکم یکپارچه نیستند. بنابراین، اگر می‌خواهید یک سیستم پردازش صوتی واقعاً فراگیر بسازید، باید هر دو جنبه را از طریق الگوریتم‌های دقیق و بالغ در نظر بگیرید و نمی‌توانید فقط یک بخش را انجام دهید.

با این حال، باید به یاد داشته باشیم که فناوری همیشه در خدمت هنر است. زیبایی صدا شامل زیبایی محتوا و زیبایی صدا می‌شود. اولی، مانند خطوط، ملودی، تونالیته، ریتم، تُن صدا، سرعت و شدت و غیره، بیان‌های غالب هستند؛ در حالی که دومی عمدتاً به فرکانس، دینامیک، بلندی صدا، شکل‌دهی فضا و غیره اشاره دارد که بیان ضمنی هستند و به ارائه هنر صدا کمک می‌کنند، این دو مکمل یکدیگرند. ما باید از تفاوت بین این دو به خوبی آگاه باشیم و نمی‌توانیم گاری را جلوی اسب بگذاریم. این در جستجوی صدای فراگیر بسیار مهم است. اما در عین حال، توسعه فناوری می‌تواند از توسعه هنر پشتیبانی کند. صدای فراگیر حوزه وسیعی از دانش است که نمی‌توانیم آن را در چند کلمه خلاصه و تعریف کنیم. در عین حال، علمی است که ارزش دنبال کردن را دارد. تمام کاوش‌های ناشناخته، تمام پیگیری‌های مداوم و پیگیر، اثری بر رودخانه طولانی الکتروآکوستیک خواهد گذاشت.