ما اغلب با مشکلات صوتی زیادی روی صحنه مواجه می‌شویم. به عنوان مثال، یک روز بلندگوها ناگهان روشن نمی‌شوند و اصلاً صدایی وجود ندارد. به عنوان مثال، صدای صحنه کدر می‌شود یا تریبل نمی‌تواند بالا برود. چرا چنین وضعیتی وجود دارد؟ علاوه بر عمر مفید، نحوه استفاده روزانه از آن نیز یک علم است.

۱. به مشکل سیم‌کشی بلندگوهای صحنه توجه کنید. قبل از گوش دادن، بررسی کنید که آیا سیم‌کشی صحیح است و آیا موقعیت پتانسیومتر خیلی بزرگ است یا خیر. اکثر بلندگوهای فعلی با منبع تغذیه ۲۲۰ ولت طراحی شده‌اند، اما استفاده از برخی محصولات وارداتی نیز منتفی نیست. اکثر این بلندگوها از منبع تغذیه ۱۱۰ ولت استفاده می‌کنند. به دلیل ناهماهنگی ولتاژ، ممکن است بلندگو از رده خارج شود.

۲. تجهیزات را روی هم چیدن. بسیاری از افراد بلندگوها، تیونر، مبدل‌های دیجیتال به آنالوگ و سایر دستگاه‌ها را روی هم قرار می‌دهند که این امر باعث تداخل متقابل، به ویژه تداخل جدی بین دوربین لیزری و تقویت‌کننده قدرت می‌شود که صدا را سخت‌تر کرده و حس افت کیفیت ایجاد می‌کند. روش صحیح این است که تجهیزات را روی قفسه صوتی طراحی شده توسط کارخانه قرار دهید.

۳. مشکل تمیز کردن بلندگوهای صحنه. هنگام تمیز کردن بلندگوها، باید به تمیز کردن پایانه‌های کابل‌های بلندگو نیز توجه کنید، زیرا پایانه‌های کابل‌های بلندگو پس از مدتی استفاده از بلندگوها، کم و بیش اکسید می‌شوند. این لایه اکسید تا حد زیادی بر وضعیت تماس تأثیر می‌گذارد و در نتیجه کیفیت صدا را کاهش می‌دهد. کاربر باید نقاط تماس را با یک ماده تمیزکننده تمیز کند تا بهترین وضعیت اتصال حفظ شود.

۴. سیم‌کشی نامناسب. هنگام سیم‌کشی، سیم برق و خط سیگنال را به هم نبندید، زیرا جریان متناوب بر سیگنال تأثیر می‌گذارد؛ نه خط سیگنال و نه خط بلندگو را نمی‌توان گره زد، در غیر این صورت بر صدا تأثیر می‌گذارد.

۵. میکروفون را به سمت بلندگوهای صحنه نگیرید. صدای بلندگو وارد میکروفون می‌شود، فیدبک صوتی ایجاد می‌کند، زوزه می‌کشد و حتی قسمت زیر صدا را می‌سوزاند که عواقب جدی دارد. ثانیاً، بلندگوها باید از میدان‌های مغناطیسی قوی دور باشند و نزدیک وسایلی که به راحتی مغناطیسی می‌شوند، مانند مانیتورها و تلفن‌های همراه و غیره نباشند و برای جلوگیری از نویز، دو بلندگو نباید خیلی نزدیک به هم قرار گیرند.