صدای فراگیربلندگوی فول رنجقیمتیا بلندگوی تک درایور؟

۱) بخش مثبت:
۱. نبود کراس‌اوور به این معنی است که پاسخ فاز یک بلندگوی تک‌درایو خطی‌تر از یک بلندگوی (غیرفعال) است.
۲. نبود کراس‌اوور به این معنی است که یک بلندگوی تک‌درایو، پاسخ قطبی هموارتری نسبت به یک بلندگوی معمولی خواهد داشت.بلندگوی چند جهته (غیر کواکسیال).
۲)بخش منفی:
۱. بلندگوی تک درایور از یک تیوتر تک بزرگتر خواهد بود، بنابراین بلندگو در فرکانس‌های بالاتر تمایل به جهت‌دارتر بودن دارد.
۲. درایور تکی تمایل به ایجاد اعوجاج بین مدولاسیونی بیشتری دارد، زیرا همان مخروطی که فرکانس‌های بالا را تولید می‌کند، هنگام تولید فرکانس‌های بم، جابجایی بیشتری خواهد داشت.
۳. بلندگوی تک درایور به سختی می‌تواند بین بازتولید بیس عمیق (که به سطح بزرگتر / فرکانس رزونانس پایین نیاز دارد) و کوچک بودن به اندازه‌ای که در فرکانس‌های بالا دچار شکست مخروط نشود، تعادل برقرار کند.
بلندگوهای فول رنج تجربه صدای فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهند و کیفیت آنها از اکثر بلندگوهای چند جهته بهتر است. حذف کراس‌اوور به این بلندگو قدرت بیشتری برای ارائه یک تجربه شنیداری لذت‌بخش می‌دهد. علاوه بر این، کیفیت و جزئیات را در تُن‌های سطح متوسط ​​ارائه می‌دهد. با این حال، بلندگوهای فول رنج تجاری ممکن است گران و کمیاب باشند. در برخی موارد، علاقه‌مندان به موسیقی ممکن است مجبور باشند واحدهای خود را مونتاژ کنند.
بنابراین، به نظر من، انتخاب بلندگوی دوطرفه با برد کامل به عنوانسیستم صدای فراگیرانتخاب بهتری است.