تفاوت بین ووفر و ساب ووفر عمدتاً در دو جنبه است: اول، آنها باند فرکانس صوتی را ضبط می‌کنند و جلوه‌های متفاوتی ایجاد می‌کنند. دوم، تفاوت در دامنه و عملکرد آنها در کاربرد عملی است.
بیایید ابتدا به تفاوت این دو برای گرفتن باندهای صوتی و ایجاد افکت نگاهی بیندازیم. ساب ووفر نقشی غیرقابل جایگزین در ایجاد فضاسازی و بازیابی صدای تکان دهنده ایفا می کند. به عنوان مثال، هنگام گوش دادن به موسیقی، بلافاصله می توانیم تشخیص دهیم که آیا بلندگو دارای افکت بیس سنگین است یا خیر.

در واقع، اثر بیس سنگین آن چیزی نیست که ما با گوش‌هایمان می‌شنویم. صدایی که توسط بلندگوی ساب ووفر پخش می‌شود کمتر از ۱۰۰ هرتز است که توسط گوش انسان قابل شنیدن نیست، اما چرا می‌توانیم اثر ساب ووفر را حس کنیم؟ دلیلش این است که بخش صوتی پخش شده توسط بلندگوی ساب ووفر توسط سایر اعضای بدن انسان قابل حس است. بنابراین این نوع ساب ووفر اغلب در مکان‌هایی که نیاز به ایجاد فضایی مانند سینمای خانگی، سینما و تئاتر دارند، استفاده می‌شود. ساب ووفر با ساب ووفر متفاوت است، می‌تواند بیشتر صداهای فرکانس پایین را بازیابی کند و کل موسیقی را به صدای اصلی نزدیک‌تر کند.

با این حال، ارائه جلوه موسیقی توسط آن به اندازه باس قوی نیست. بنابراین، علاقه‌مندانی که نیازهای بالاتری برای فضای صوتی دارند، قطعاً ساب ووفرها را انتخاب می‌کنند.
بیایید به تفاوت دامنه استفاده و نقش این دو بپردازیم. کاربرد ساب ووفر محدود است. اول از همه، اگر قصد نصب ساب ووفر در بلندگو را دارید، حتماً آن را در بلندگوی دارای تیوتر و بلندگوی میدرنج نصب کنید.
اگر فقط تویتر را در بلندگو نصب می‌کنید، لطفاً ساب ووفر را بین آنها نصب نکنید. بلندگوی ترکیبی تویتر و ساب ووفر نمی‌تواند صدا را به طور کامل بازیابی کند و تفاوت زیاد صدا فقط باعث می‌شود افراد در گوش احساس ناراحتی کنند. اگر بلندگوی شما مجهز به تویتر و بلندگوی میان‌رده است، می‌توانید یک ساب ووفر نصب کنید و تأثیر بازیابی شده توسط چنین بلندگوی ترکیبی واقعی‌تر و تکان‌دهنده‌تر است.