اگرچه هر دو پردازنده KTV و تقویت کننده های مخلوط متعلق به تجهیزات صوتی هستند ، اما نقش ها و روش های کار آنها بسیار متفاوت است. تفاوت های اصلی به شرح زیر است:

1. نقش های مختلف

نقش اصلی مؤثر ، اضافه کردن انواع جلوه های صوتی است ، در حالی که نقش تقویت کننده های اختلاط تقویت سیگنال صوتی است.

2. روش های مختلف پردازش سیگنال

اثرات معمولاً از طریق پردازش سیگنال دیجیتال کار می کنند ، در حالی که تقویت کننده های اختلاط از پردازش سیگنال آنالوگ برای تقویت سیگنال صوتی استفاده می کنند.

3. ترکیب ساختاری مختلف

دستگاه اثر معمولاً توسط یک یا چند تراشه دیجیتال تحقق می یابد ، در حالی که تقویت کننده های اختلاط معمولاً توسط لوله ها ، ترانزیستورها یا مدارهای یکپارچه و سایر مؤلفه ها تحقق می یابد.

از تفاوت های فوق ، می توان دریافت که سناریوهای کاربردی پردازنده و تقویت کننده های مخلوط نیز متفاوت هستند.

در تولید موسیقی ، از جلوه ها به طور گسترده ای در برنامه های مختلف مانند جلوه های گیتار ، پردازش طبل و تصحیح آواز استفاده می شود. گیتاریست ها غالباً از جلوه هایی برای شبیه سازی جلوه های مختلف گیتار مانند اعوجاج ، کر ، اسلاید و غیره استفاده می کنند. طبل ها ، از طرف دیگر ، اغلب از جلوه ها برای شبیه سازی جلوه های مختلف گیتار استفاده می کنند. درامرها از اثرات برای پردازش طبل ها ، مانند دو برابر شدن ، فشرده سازی ، تأخیر و غیره استفاده می کنند. وقتی صحبت از تصحیح آواز می شود ، جلوه ها می توانند جلوه های مختلفی از قبیل Reverb ، Chorus و فشرده سازی را برای ایجاد بهترین اثر صوتی ممکن اضافه کنند.

از طرف دیگر ، آمپلی فایرهای اختلاط ، عمدتاً برای کنترل افزایش و پاسخ فرکانس سیگنال استفاده می شوند تا اطمینان حاصل شود که سیگنال صوتی با اطمینان برای تقویت به تقویت کننده قدرت منتقل می شود. آنها معمولاً در دستگاههای خروجی مانند استریو و هدفون مورد استفاده قرار می گیرند تا اطمینان حاصل کنند که بهترین خروجی صوتی را ارائه می دهند.

به طور خلاصه ، اثرات و تقویت کننده های مخلوط نقش غیر قابل تعویض در تولید صدا دارند. برای دستیابی به بهترین نتیجه در تولید صوتی ، درک تفاوت ها و برنامه های کاربردی بین این دو دستگاه حائز اهمیت است.