تاریخچه توسعه فناوری صدا را می توان به چهار مرحله تقسیم کرد: لوله ، ترانزیستور ، مدار یکپارچه و ترانزیستور اثر میدانی.

در سال 1906 ، آمریكا د فارست ترانزیستور خلاء را اختراع كرد ، كه پیشگام فناوری الکترو آكاستیک انسانی بود. Bell Labs در سال 1927 اختراع شد. پس از فناوری بازخورد منفی ، توسعه فناوری صوتی وارد دوره جدیدی شده است ، مانند تقویت کننده ویلیامسون با موفقیت از فناوری بازخورد منفی برای کاهش تا حد زیادی تحریف تقویت کننده به دهه 1950 استفاده کرده است ، توسعه تقویت کننده لوله به یکی از هیجان انگیز ترین دوره ها رسیده است ، انواع مختلفی از تقویت کننده های لوله در پایان بی پایان ظاهر می شوند. از آنجا که رنگ صدا تقویت کننده لوله شیرین و گرد است ، هنوز هم مورد توجه علاقه مندان قرار می گیرد.

در دهه 1960 ، ظهور ترانزیستورها باعث شد تعداد زیادی از علاقه مندان به صدا وارد دنیای صوتی گسترده تری شوند. تقویت کننده های ترانزیستور ویژگی های TIMBRE ظریف و متحرک ، اعوجاج کم ، پاسخ فرکانس گسترده و دامنه پویا را دارند.

در اوایل دهه 1960 ، ایالات متحده برای اولین بار مدارهای یکپارچه را معرفی کرد که اعضای جدید فناوری صوتی هستند. در اوایل دهه 1970 ، مدارهای یکپارچه به تدریج توسط صنعت صدا به دلیل کیفیت بالا ، قیمت پایین ، حجم کم ، بسیاری از کارکردها و غیره شناخته شدند. تاکنون ، مدارهای مجتمع صوتی فیلم ضخیم و مدارهای یکپارچه تقویت کننده عملیاتی به طور گسترده ای در مدارهای صوتی مورد استفاده قرار گرفته اند.

در اواسط دهه 1970 ، ژاپن اولین لوله توصیه کار در زمینه کار را تولید کرد. از آنجا که لوله قدرت اثر میدان دارای ویژگی های لوله الکترونی خالص ، رنگ ضخیم و شیرین و دامنه پویا 90 دسی بل ، THD <0.01 ٪ (100kHz) است ، به زودی در صدا محبوب شد. در بسیاری از آمپلی فایرها امروزه ، ترانزیستورهای اثر میدانی به عنوان خروجی نهایی استفاده می شوند.

 باس Ulf وارداتی مناسب برای پروژه

بلندگو سرگرمی کامل 12 اینچی