تاریخچه توسعه فناوری صدا را می توان به چهار مرحله تقسیم کرد: لوله، ترانزیستور، مدار مجتمع و ترانزیستور اثر میدان.

در سال 1906، آمریکن دو فارست ترانزیستور خلاء را اختراع کرد که پیشگام فناوری الکتروآکوستیک انسانی بود.آزمایشگاه بل در سال 1927 اختراع شد. پس از فناوری بازخورد منفی، توسعه فناوری صوتی وارد عصر جدیدی شده است، مانند تقویت کننده ویلیامسون با موفقیت از فناوری بازخورد منفی برای کاهش اعوجاج آمپلی فایر تا دهه 1950 استفاده کرد. تقویت‌کننده لوله به یکی از هیجان‌انگیزترین دوره‌ها رسیده است، انواع تقویت‌کننده‌های لوله بی‌پایان ظهور می‌کنند.از آنجایی که رنگ صدای آمپلی فایر لوله ای شیرین و گرد است، همچنان مورد پسند علاقه مندان است.

در دهه 1960، ظهور ترانزیستورها باعث شد تعداد زیادی از علاقه مندان به صدا وارد دنیای صوتی گسترده تری شوند.تقویت‌کننده‌های ترانزیستوری دارای ویژگی‌های تندرو ظریف و متحرک، اعوجاج کم، پاسخ فرکانس وسیع و محدوده دینامیکی هستند.

در اوایل دهه 1960، ایالات متحده برای اولین بار مدارهای مجتمع را معرفی کرد که اعضای جدیدی از فناوری صوتی هستند.در اوایل دهه 1970 مدارهای مجتمع به دلیل کیفیت بالا، قیمت پایین، حجم کم، عملکردهای زیاد و غیره به تدریج توسط صنعت صدا شناخته شدند.تاکنون مدارهای مجتمع صوتی فیلم ضخیم و مدارهای مجتمع تقویت کننده عملیاتی به طور گسترده در مدارهای صوتی استفاده شده است.

در اواسط دهه 1970، ژاپن اولین لوله توصیه کار با اثر میدانی را تولید کرد.از آنجایی که لوله برق اثر میدانی دارای ویژگی های لوله الکترونی خالص، رنگ تن ضخیم و شیرین، و محدوده دینامیکی 90 دسی بل، THD <0.01٪ (100KHZ) است، به زودی در صدا محبوب شد.امروزه در بسیاری از تقویت کننده ها از ترانزیستورهای اثر میدانی به عنوان خروجی نهایی استفاده می شود.

 بیس ULF وارداتی مناسب برای پروژه

اسپیکر 12 اینچی سرگرمی کامل