اجزای صدا را می توان به طور تقریبی به بخش منبع صدا (منبع سیگنال)، بخش تقویت کننده قدرت و بخش بلندگو از سخت افزار تقسیم کرد.

منبع صوتی: منبع صوتی بخشی از سیستم صوتی است که صدای نهایی بلندگو از آنجا می آید.منابع صوتی رایج عبارتند از: پخش کننده های سی دی، پخش کننده های وینیل LP، پخش کننده های دیجیتال، تیونرهای رادیویی و سایر دستگاه های پخش صدا.این دستگاه‌ها سیگنال‌های صوتی را در رسانه‌های ذخیره‌سازی یا ایستگاه‌های رادیویی از طریق تبدیل دیجیتال به آنالوگ یا خروجی دمدولاسیون به سیگنال‌های آنالوگ صوتی تبدیل می‌کنند.

تقویت کننده قدرت: تقویت کننده قدرت را می توان به مرحله جلو و عقب تقسیم کرد.مرحله جلویی سیگنال منبع صوتی را از قبل پردازش می کند، از جمله اما نه محدود به سوئیچینگ ورودی، تقویت اولیه، تنظیم تن و سایر عملکردها.هدف اصلی آن ایجاد امپدانس خروجی منبع صوتی و امپدانس ورودی صفحه عقب برای کاهش اعوجاج است، اما مرحله جلو یک پیوند کاملا ضروری نیست.مرحله عقب برای تقویت قدرت سیگنال خروجی توسط استیج جلو یا منبع صدا برای هدایت سیستم بلندگو به انتشار صدا است.

بلندگو (بلندگو): واحدهای درایور بلندگو یک مبدل الکتروآکوستیک است و تمام قطعات پردازش سیگنال در نهایت برای ارتقای بلندگو آماده شده است.سیگنال صوتی تقویت شده با قدرت، مخروط کاغذ یا دیافراگم را از طریق اثرات الکترومغناطیسی، پیزوالکتریک یا الکترواستاتیک به حرکت در می آورد تا هوای اطراف را به سمت ایجاد صدا هدایت کند.بلندگو ترمینال کل سیستم صوتی است.